Dag 19 (16 augustus) Colorado National Monument (CO)

Grand Junction is een kleine stad met circa 60.000 inwoners en ligt op het Colorado Plateau. Dit plateau beslaat een heel groot gebied dat tot aan de Grand Canyon in Arizona loopt. Hier heeft de aarde het meeste zijn best gedaan. Dat zie je aan de gigantische rotsen en bergen. Ontelbare canyons zijn ook een kenmerkend onderdeel van het landschap.

Niet ver van het motel ligt Colorado National Monument. Qua landschap vergelijkbaar met een park als Canyonlands, maar toch net weer anders en ook een stuk toegankelijker met de auto. Koelbox mee en ik kan er weer een dag tegenaan.

Ingang van het park.

Het fijne van dit park is dat je er aan de ene kant in kunt en aan de andere weer uit. Niet nodig dus om twee keer dezelfde weg te rijden. Bij binnenkomst stop ik als eerste aan het wandelpad van Devil’s Kitchen waar een paar flinke rotsen recht omhoog staan. Flink zweten is het, want de temperatuur loopt al richting 30 graden. Aan het begin van een wandelpad vind je altijd een infobord met kaarten, waarschuwingen en deze keer ook een beschrijving van de hele wandeling. Dit is nodig omdat paaltjes ontbreken. Soms is het pad lastig te vinden.

Beschrijving van de wandeling.

Devil's Kitchen.

Onderweg passeer ik de meest fantastische landschappen en overal is er wel de mogelijkheid om een stukje te wandelen over de wandelpaden (trails). Een mevrouw biedt zelfs aan om een foto van me te maken.

Een groene vallei in de canyon.

Op een van de uitzichtplatforms.

Colorado National Monument bestaat uit de meest fantastische
landschappen.

Op een van de uitzichtpunten staat een echtpaar uit Colorado. Ook zij bieden aan om een foto te maken. Opvallend is dat in Amerika meestal de vrouw de camera hanteert. Vooral bij echtparen is dit het geval. Deze twee mensen zijn zo aardig dat ze me zelfs twee supersappige perziken aanbieden. Zojuist vers gekocht op een fruitmarkt aan de snelweg. Het kaartje met de exacte locatie mag ik ook van ze houden. Dat is nou nog eens tof.

Water en erosie hebben het landschap zo gevormd.

Dit paneel beschrijft heel duidelijk hoe de groene en
anderskleurige aanslag op steen ontstaat.

Omdat in de dalen soms rivieren stromen is het daar het groenst.

Er valt nog iets op. In al die parken die ik bezocht heb, gebeurde het regelmatig dat mensen op de parkeerplaats een boer lieten. Niet al te luid, maar gewoon netjes. Geen idee of dit Amerikanen of andere nationaliteiten waren. Sommigen presteerden het zelfs om op mooie plekken een scheet te laten. Niet wetende dat je die gewoon kunt horen. Natuurlijk zegt niemand iets, want het is voor degene die hem opmerkt net zo gênant als voor degene die hem laat. Beide voorvallen heb ik toch een keer of tien meegemaakt. Dit even voor de statistieken en om niet te denken dat ik zomaar iets uitkraam.

Maar goed, verder met mooie plekjes kijken. Zo af en toe blijf ik een kwartier hangen vanwege het indrukwekkende uitzicht. Foto maken en wegwezen vind ik ook niks. De meeste mensen doen echter niets anders.

Je ziet duidelijk waar normaal gesproken de rivier loopt.

Aan het eind van het park ligt het visitors center met daarachter de Canyon Rim Trail. Dat is een heel mooi wandelpad over de rand van de canyon. Goed voor de meest fantastische uitzichten.

Op de achtergrond de bewoonde wereld en het andere bergmassief.

Iets na zessen ga ik terug richting motel. De temperatuur in de stad ligt inmiddels op 36 graden en dus lekker warm.

Mesa Inn.

Het motel ziet er verzorgd uit.

We hebben ook een zwembad, maar dat hebben ze bijna allemaal.

’s Avonds lekker eten bij Burger King. Eenmaal daar op de parkeerplaats ziet mijn achterste oog iets heel anders. Aan de overkant van de weg ligt Taco Bell. Dat is natuurlijk nog beter! Zo komt ook aan deze dag weer een einde.

Afstand vandaag: 87 kilometer.