Wakker worden in een ver land gaat de eerste dagen meestal vanzelf. Ik had mij voorgenomen om rond 8 uur op te staan, maar door het tijdsverschil ben ik om 5.45 al
up and running. Vanaf half zeven kan er ontbijt genuttigd worden. Daar maak ik dus gebruik van. We hebben het in dit geval over een continentaal ontbijt. Dat houdt in: slappe Amerikaanse koffie, donuts, cakejes, müesli en nog een en ander.
Na het ontbijt besluit ik om de kamer eens nader te inspecteren. Altijd grappig die Amerikaanse motels. Meestal werkt er wel iets niet of zit er iets schots en scheef. Zo ook deze keer. Eerste wat opvalt is dat een gat in het gipsplafond met een flinke klodder gips is gerepareerd en dat op een plek het behang zodanig heeft losgelaten dat het nu bol staat. Ook grappig: het hotel heette tot begin dit jaar Super 8, maar is nu Travelodge geworden. Niet alle logo's zijn weggehaald. Er hang er nog een op de hoofdingang en het stickertje op de telefoon is ook blijven zitten.
 |
| Moderne telefoon op de kamer |
 |
| Het plafond heeft al wat geleden |
Nu op naar Walmart (een hypermarkt). Die ligt in Brighton, Colorado op de route naar het noorden. Ik ga daar een koelbox kopen en bijbehorende inhoud uiteraard. Anders is een koelbox ook zo'n nutteloos voorwerp. Beetje kaas, brood, fruit, yoghurtjes, etc. Ik wil ook ijsblokjes, maar dat gaat hem vandaag niet worden. De zakken zijn zo extreem groot dat er verder niks meer in de koelbox past.
 |
| Mijn Chevrolet voor de komende drie weken. |
 |
| Walmart in Brighton, Colorado |
Goed voorbereid kan ik mijn weg vervolgen. Het word een trip van bijna 350 kilometer vandaag. Ik rijd via de prairies van oost-Colorado en Nebraska naar boven. Dit deel van Amerika noemen ze The Great Plains. Immens grote vlaktes met vooral boerenbedrijven die net zo groot zijn als hele dorpen. Als ik terugkijk op de route dan kun je die best als saai beschouwen. Er wonen namelijk weinig mensen in deze regio. Verlaten wegen met grasland en boerenland overal waar je kijkt dat is het straatbeeld voor twee hele uren. Je moet het een keer gezien hebben. De Plains kennen we trouwens ook nog van iets anders, namelijk de tornado's die er met enige regelmaat overheen razen. Vandaag is er echter niks aan de hand.
 |
| De staatsgrens Colorado/Nebraska |
 |
| Eindeloze akkers |
 |
| Veel verkeer rijdt er niet |
Het dorpje Kimball (Nebraska) ziet er aardig uit. Het is een typisch Amerikaans dorp waar vrijwel niemand op straat loopt. De enige bewegingen die je ziet zijn van mensen die in en uit een auto stappen. Het is inmiddels ook droog geworden. Dat werd tijd. Sinds mijn aankomst gisteren heeft het onophoudelijk geregend. Niet hard, maar je wordt er wel nat van.
 |
| Kimball, Nebraska |
 |
| Het is een echt Amerikaans dorp. |
Eindpunt van de lange rit is Scottsbluff National Monument. Vroeger lagen de Great Plains veel hoger. Doordat rivieren zich een weg gingen banen door het landschap heeft er erosie opgetreden en zijn de hogere delen langzaam verdwenen. De restanten van die hogere plateaus noemen ze bluffs. Hoge rotsen in een verder tamelijk vlak landschap. In Scottsbluff kun je een mooie wandeling maken via diverse paden (totaal 7 kilometer). De ranger (parkbeheerder) vertelt me nog een en ander over de regio en geeft enkele tips voor morgen. Het ziet er prachtig uit hier. Op heldere dagen kun je zelfs 150 kilometer ver kijken. Vandaag iets minder, maar daarmee niet minder spectaculair. De temperatuur is opgelopen naar 23 graden en zelfs de zon laat zich een paar keer zien. Korte broek aan dus!
 |
| Een oude kar aan de Oregon Trail |
 |
| Dergelijke rotsen noemen ze bluffs. |
 |
| Daar achter in de verte moet ik naartoe. |
 |
| Het pad is uitstekend begaanbaar. |
 |
| De paden zijn aangelegd op de randen van de heuvels |
 |
| Spectaculaire uitzichten van bovenaf. |
 |
| Pauze |
 |
| Op meerdere plekken zijn er bluffs te zien. |
 |
| Tussen de prairies liggen ook nog dorpen en steden. |
Deze eerste echte dag in Amerika doe ik rustig aan. Ik moet nog wennen aan 8 uur tijdsverschil, dus nog een wandeling zit er niet in. Ik ga mijn spullen droppen in het motel. De naam is Lamplighter American Inn in Scottsbluff. De kamer ziet er schoon en verzorgd uit. Er is een koelkast, magnetron, koffiezetapparaat en tv.
 |
| Typisch Amerikaans uithangbord |
 |
| Mijn kamer |
Om half zeven vind ik het etenstijd. Nu maar eens echt Amerikaans eten in plaats van brood met kaas uit de koelbox. Ik ga naar Taco Bell voor een aardappeltaco en een paar gehakttaco's.
De rest van de avond wordt in de hotelkamer doorgebracht. Morgen is er weer een dag.
Afstand vandaag: 348 kilometer.
