Dag 18 (15 augustus) Cortez (CO) – Grand Junction (CO)

De wekker gaat om half acht, want er staat vandaag weer heel wat te gebeuren. Ik ga het hogerop zoeken in Telluride. Onderweg zijn er al prachtige landschappen te zien met hoge bergen en veel groen.

Hoge bergtoppen aan de weg naar Telluride.

Het wordt steeds mooier.

Telluride is een ski-oord en ligt ingeklemd tussen een bergketen met bergen van meer dan 4.000 meter. Aan het begin van het dorp is er de mogelijkheid om gratis de auto te parkeren. Je kunt dan over het pad langs de rivier het dorp in. Niet meer dan 10 minuten lopen en eens wat anders dan een drukke straat. Eenmaal daar ga ik de boel verkennen. Er is vandaag onder andere een boerenmarkt. De hoofdstraat ziet eruit als een typisch dorp in Colorado. Beetje westernstijl met veel kleine boetiekjes en restaurants. Telluride is vooral luxe. Een hotelkamer kost al gauw meer dan 200 dollar. Zo’n dorp trekt een bepaald publiek. Het heeft iets elitairs en dat is niet zo mijn ding.

Telluride.

Veel voorkomende architectuur in historische Amerikaanse
dorpen.

Kerk.

Aan alle kanten ligt het dorp ingeklemd tussen bergen.

Na een wandeling door het dorp ga ik gebruikmaken van de kabelbaan. Om het verkeer uit de stad te weren is ook die gratis. Dat maak je niet vaak mee in die ski-oorden. Tot nu toe zitten alle dollars nog in mijn portemonnee. Met de zogenaamde gondola ga je van 2.667 naar 3.200 meter. Eenmaal daar is er de mogelijkheid mooie wandelingen te maken over de skipistes. Sneeuw ligt er nu toch niet. Ik besluit tot de eerste bergtop te wandelen. Die is 3.623 meter hoog. Op zo’n hoogte 325 meter lopen valt niet mee. Het duurt ruim een uur voor ik boven ben. Omdat de pistes erg steil zijn, kost het veel energie. De lucht bevat op deze hoogte weinig zuurstof en uitrusten is daarom erg belangrijk. Eenmaal op de top is het uitzicht echt fantastisch. De zon schijnt heel fel en dat maakt het aangenaam. Zonnebrand moet je hier vooral niet vergeten.

De zogenaamde 'gondola'.

Telluride van bovenaf.

De meeste bergtoppen zijn zo'n 4.000 meter.

De piste gaat redelijk steil omhoog.

Dit is het uitzicht als je achterom kijkt.

Wie wil kan nog een paar toppen verder lopen.

Hoogste punt.

Bewijs dat ik er ook echt ben geweest.

Na dit avontuur ga ik weer naar beneden en met de auto verder. Ik zou nog het naastgelegen dorp Mountain Village met de kabelbaan kunnen bezoeken, maar het is wel genoeg zo. Met de auto rijd ik de Unaweep-Tabeguache Scenic Byway. Een prachtige route van 133 mijl naar het noorden. Er staan 5 uur voor, maar zoveel tijd is er niet meer. Elke dag weer kom je tijd te kort. In feite kun je elke dag niet meer dan een ding doen. Onderweg passeer ik de meest uiteenlopende landschappen: eerst langs de rivier waar veel vissers zitten, dan duikt er een canyon op, later weer een grote vlakte met vooral boerderijen en vervolgens weer prachtige rotslandschappen met canyons.

San Miguel River.

Mooie canyon nabij Norwood.

Vlakte met boerderijen.

Een willekeurig dorpje onderweg.

Ook in het dorpje Naturita is weinig
te beleven.

Nog een mooie Canyon met in het midden de Dolores River.

De rotsen zijn erg indrukwekkend.

Mooie, groene vallei.

Eindpunt is vandaag Grand Junction. Daar logeer ik twee nachten in het Mesa Inn. Nadat de auto is geparkeerd, word ik ineens welkom geheten door een andere motelgast. Hij noemt zich If Walker. If van ‘als’, en hij refereert hiermee aan de bijbel. Hij wil zijn geloof maar al te graag met me delen. Mijnheer is volledig in de heer. Zelfs zijn armen staan vol religieuze teksten en tekeningen. Een half uur later kan ik eindelijk mijn spullen naar boven tillen. De kamer ziet er heel netjes uit met alle voorzieningen (magnetron, koffiezetapparaat, tv en koelkast). Heel wat beter dan het motel in Cortez.

Mesa Inn, Grand Junction.

Afstand vandaag: 387 kilometer.