 |
| Mijn zelfgemaakte wafels. |
 |
| Vriendelijk verzoek om je een beetje in te houden als je dingen van het ontbijtbuffet neemt. |
De auto wordt gestart en de reis gaat vandaag eerst naar Agate Fossil Beds, 75 kilometer verderop. Hier zijn in de afgelopen jaren opgravingen gedaan. Men heeft er heel veel fossielen en botten gevonden van allerlei dieren. In het bijbehorende bezoekerscentrum wordt met een korte film en allerlei displays een en ander duidelijk gemaakt.
 |
| In Nebraska lijken meer koeien dan mensen te wonen. |
 |
| Er komt geen eind aan al die prairies. |
 |
| In het bezoekerscentrum staan skeletten van prehistorische dieren. |
Ik ga naar buiten om van twee wandelpaden gebruik te maken. Nu is er eindelijk de kans om op legale wijze over de prairies te wandelen. Vrijwel alle stukken land zijn namelijk privégrondgebied. Je wandelt hier over paden die je langs allerlei heuvels en rotsen voeren. De rotsen bestaan uit zand, steen en heel veel fossiele resten. Complete massagraven van prehistorische dieren zijn er gevonden. Die zijn ontstaan omdat wilde dieren vanuit het water langzaam landinwaarts trekken. Ze eten dan alle gras op hun route weg en zijn uiteindelijk zo ver van de waterplas vandaan dat ze uitdrogen. De prairies van Nebraska mag je best uniek noemen. Dergelijke landschappen komen alleen voor in Kenia en Tanzania (de Serengeti).
 |
| Oppassen voor ratelslangen. |
 |
| Niet alles is dor en droog. Water zorgt op sommige plekken voor moerasachtige gebieden. |
 |
| Dit soort heuvels zitten vol met fossiele resten |
 |
| Blokhutje met windmolen. |
Met de auto ga ik een paar kilometer terug richting de hoofdweg om nog even een tweede wandelroute te doen. Lengte een mijl. De zon staat hoog aan de hemel en is zeer fel. Een plek in de schaduw is hier eigenlijk niet eens te vinden. Er staan namelijk vrijwel geen bomen op de vlaktes. Hier zien we ook weer heuvels met fossiele resten, maar ook oude zandduinen die helemaal versteend zijn en beverhollen die inmiddels ook versteend zijn.
 |
| Wandelpad van de Daemonelix trail. |
 |
| Versteende duinformaties |
 |
| Versteend beverhol |
 |
| Op de heuvel is dit het uitzicht. |
Volgende bestemming is Fort Robinson State Park (entree 5 dollar). Het is een oud militair terrein waar nog allerlei oude barakken en huizen in gerenoveerde toestand zijn te bezichtigen. Op het eerste oog niet bijzonder. Ik had een natuurpark verwacht.
 |
| Het oude postkantoor is nu een museum. |
 |
| Watertorens van Fort Robinson State Park. |
Ik kijk nog eens goed op het kaartje dat ik heb gekregen en zie dat er wel degelijk gewandeld kan worden. Door met de auto een stukje over een onverharde weg naar boven te rijden, kom je op de hogere delen terecht. Paden zijn hier goed begaanbaar, maar bewegwijzering ontbreekt. Dan loop ik zelf maar een stukje. Het pad leidt naar een schitterend punt dat uitzicht biedt over de hele vallei. De zon blijft maar schijnen. Op een gegeven moment moet ik toch echt mijn gezicht bedekken omdat hij zo fel is.
 |
| Mooie rotsformaties in het natuurpark. |
 |
| Gelieve het hek weer dicht te maken. |
 |
| Het uitzicht is bijzonder indrukwekkend. |
 |
| Uitzicht op de hele vallei |
 |
| Voorzorgsmaatregelen om niet levend te verbranden. |
 |
| Vlinder. |
's Avonds moet er nog 125 kilometer afgelegd worden naar Hot Springs in South Dakota. Ook hier weer erg rustige wegen. Plan is om nog een keer te stoppen en het welkomstbord te fotograferen dat bij het inrijden van de staat South Dakota staat. Daar komt niks van terecht. Simpelweg omdat het bord er niet staat. In de achteruitkijkspiegel zie ik wel het bord van Nebraska staan, maar daar wil ik nu juist weg. In Hot Springs logeer ik in het Super 8 Motel. De kamer is best ruim en weer van alle gemakken voorzien. Ik besluit te beginnen met een kopje koffie, dan een hapje te eten bij Dairy Queen en daarna het weblog bij te werken.
 |
| Super 8 Motel Hot Springs |
Afstand vandaag: 296 kilometer.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten